 Ο Μπενιζέλος Ρούφος |
|
| Περίοδος 29 Απριλίου 1863 – 19 Ιουνίου 1863 |
|
| Προκάτοχος | Διομήδης Κυριακός |
|---|---|
| Διάδοχος | Μπενιζέλος Ρούφος (Κυβέρνηση του Οροπεδίου) |
| Περίοδος 21 Ιουνίου 1863 – 18 Οκτωβρίου 1863 |
|
| Προκάτοχος | Μπενιζέλος Ρούφος |
| Διάδοχος | Δημήτριος Βούλγαρης |
| Περίοδος 28 Νοεμβρίου 1865 – 9 Ιουνίου 1866 |
|
| Προκάτοχος | Επαμεινώνδας Δεληγεώργης |
| Διάδοχος | Δημήτριος Βούλγαρης |
|
Προσωπικά στοιχεία
|
|
| Γέννηση | Πάτρα |
| Θάνατος | Πάτρα |
| Εθνικότητα | Ελληνική |
| Σύζυγος | Βικτωρία Σισίνη |
| Παιδιά | 4 |
Βιογραφία
Γεννήθηκε στην Πάτρα το 1795 και ήταν γιος του Αθανάσιου Κανακάρη, γόνου της γνωστής πολιτικής οικογένειας Κανακάρη-Ρούφου. Παντρεύτηκε την Βικτωρία Σισίνη, αδερφή του προεστού Χρύσανθου Σισίνη ενώ ύστερα από τον θάνατο της, στις 28 Αυγούστου του 1836, παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο την Μαρία Κουντουριώτη, χήρα Μέξα και κόρη του Γεώργιου Κουντουριώτη.Ήταν μέλος της Φιλικής Εταιρείας και είχε προσφέρει πάνω από 10.000 γρόσια. Κατά τη διάρκεια της επανάστασης του 1821 διατηρούσε στρατιωτικό σώμα στην Πάτρα. Το 1828 διορίστηκε διοικητής Ηλείας και κατόπιν Σύρου. Το 1832 διορίστηκε μέλος της Γερουσίας ενώ το 1835 διετέλεσε σύμβουλος επικρατείας. Επίσης χρημάτισε υπουργός εσωτερικών στην κυβέρνηση Γεωργίου Κουντουριώτη του 1848. Το 1855 εκλέχτηκε δήμαρχος Πατρέων (1855-1858) και συμμετείχε στην επανάσταση κατά του Όθωνα. Το 1862 έφτιαξε μαζί με τον Δημήτριο Βούλγαρη και τον Κωνσταντίνο Κανάρη την Προσωρινή Κυβέρνηση της Ελλάδος που ανέλαβε την εξουσία μετά την έξωση του Όθωνα. Διορίστηκε πρωθυπουργός της Ελλάδας το 1863 σε διαδοχικές φάσεις με διαφορά δύο ημερών λόγω των Ιουνιανών (Κυβέρνηση Μπενιζέλου Ρούφου 1863 και Κυβέρνηση του Οροπεδίου) και στη συνέχεια το 1865 (Κυβέρνηση Μπενιζέλου Ρούφου 1865). Κατά τη διάρκεια της ζωής του φορούσε πάντα φουστανέλα.
Ως δήμαρχος Πατρέων έθεσε τα θεμέλια του Δημοτικού Νοσοκομείου Πατρών, δώρισε το μισθό του για την ίδρυση υδραγωγείου και διαμόρφωσε την πλατεία Υψηλών Αλωνίων στην οποία και δόθηκε, για ένα χρονικό διάστημα, το όνομα του. Τελικά παραιτήθηκε λόγω διαφωνίας σχετικά με την μελέτη της πλατείας.
Πέθανε στις 18 Μαρτίου του 1868 και τάφηκε στο Α' Νεκροταφείο Πατρών σε λόφο στον οποίο βρίσκεται μόνο το μνήμα της οικογένειας Ρούφου. Επικήδειο λόγο εκφώνησε ο Χαλικιόπουλος και ο Αριστομένης Κοντογούρης. Είχε τέσσερα παιδιά, τον Αθανάσιο Κανακάρη, τον Γεώργιο, τον Αγγελή και τον Λουκά Ρούφο.
Βιβλιογραφία
- Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης
- Ιστορία της πόλεως Πατρών , Τόμοι Α΄& Β΄ , Στέφανος Θωμόπουλος, Αχαϊκές εκδόσεις, SET ISBN 960-7960-10-6
- 1836-2006 Δήμαρχοι Πατρέων, Πέτρου Ψωμά, Εκδόσεις το Δόντι, ISBN 960-88046-2-0
- Το λιμάνι της σταφίδας, Πάτρα 1828-1900, Χρήστου Μούλια, Εκδόσεις Περί τεχνών, Πάτρα 2000, ISBN 960-86814-0-5
|
||
|
||
 |
Αυτό το λήμμα που σχετίζεται με τη βιογραφία ενός προσώπου χρειάζεται επέκταση. Βοηθήστε τη Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το!. |
Κατηγορίες:
- Θάνατοι το 1868
- Έλληνες Γερουσιαστές
- Πρωθυπουργοί της Ελλάδας
- Δήμαρχοι Πατρών
- Οικογένεια Ρούφου
- Οικογένεια Κανακάρη
- Αχαιοί πολιτικοί
- Έλληνες μέλη της Φιλικής Εταιρίας
- Αχαιοί αγωνιστές του 1821
- Οπλαρχηγοί του 1821
- Έλληνες υπουργοί Εσωτερικών
- Ιουνιανά
- Βουλευτές Πατρών
- Οικογένεια Κουντουριώτη
- Πατρινοί
- Νομάρχες Ηλείας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου